یک عالم کانال، که بخوانم؛ یک عالم آهنگ، که گوش دهم؛ یک عالم فیلم، که ببینم؛ یک عالم جا؛ که بروم؛ یک عالم پادکست، که بشنوم؛ یک عالم کتاب، که بخوانم؛ یک عالم کار برای انجام دادن ویک عالم غر که بزنم و تنها یک هفته فرصت باقی است. زیبا نیست؟
به همه این ها یک عاااالم روابط نصفه نیمه اضافه کنید که باید تلاش کنم برای تقویت و از دست نرفتنشان و به راستی کی این چنین برونگرا و اجتماعی شده ام؟ نکند از اثرات دهه ۲۰ زندگی است؟
پ ن : چه عبارت غریبی، دهه ۲۰ زندگی
