ولی من هنوز دلم پیش اون کلاس زبانیه که به خاطر مسیر طولانی قیدشو زدم. هربار اون استاد استوری کلاساشو میزاره با حسرت نگاه میکنم و آخرین صحبت هامون یادم میاد که میگفت شما پتانسیلشو دارید میخوام با بهترین هام بزارمتون تو یه کلاس و من فقط عذاب رفت و آمد اون مدت تو ذهنم میچرخید و گفتم نه دیگه نمیتونم.
پ ن: ینی برگردم؟...
پ ن: دوباره برمیگردیم به این حرف که کاش انقدر آخر دنیا نبودم.
