20 سالگی هم تموم شد.
+ سال های پیش تصویرم از خود در 20 سالگی به هیچ وجه به این منِ 20 ساله شبیه نبود.
+ 20 سالگی به اندازه ای که فکر میکردم بزرگسالانه است.
+ انگار ناگهان دری به رویم گشوده اند و از دنیای بچگانه و رویایی خودم مرا به آن سمتِ در یعنی دنیای واقعی آدم بزرگ ها پرت کرده اند.
+ 18 سالگی را بیشتر دوست داشتم.
+ ولی احساس بزرگ شدن هم قشنگ است.
+ 20 سالگی میخواهد مرا از معنویاتم جدا کند. میل به زیباتر شدن، لاغرتر شدن، محبوب تر شدن، و مستقل تر شدن دارم.
+ اشتیاق شروع کارهای جدید و پلن ریختن های بلند مدت هم بیشتر شده.
