رسیدم نصفه های بلندی های بادگیر
برای این سبک کتابا عجیب نیست که کتاب و ادامه بدم و برسم آخرش ولی به این معنا نیست که دوستش داشتم.
راستش هنوز نمیدونم کدوم شخصیت و باید دوست داشته باشم کدومو نداشته باشم و یا اصلا بتونم درک کنم. به نظرم هیچ شخصیت خوب و مثبتی نداره جدای از اینکه میدونم پایان تلخ داره.
و این آرمان مم از خوندن رمان نیست. قصه باید خیال باشه . اگه قرار باشه همه مثل دمیای واقعی قصه بگن که پس ما کی از دنیای واقعی کنده بشیم بریم تو خیالمون عشق و صفا کنیم و دوباره برگردیم به دنیای لنتی خودمون.
ولی با همه اینا امیلی جین برونته رو قبول دارم.
