درست همین الان که سرما خوردگی امانم را بریده و از شدت آبریزش بینی و گلودرد و سر درد و چشم درد و عطسه و سرفه تا این ساعت خواب به چشم هایم نیامد دلم یک کفش سبز میخواهد. آن هم نه سبزی که معمولا تیره انتخاب کنم جهت جلوگیری از در شچم بودن و جلب توجه، بلکه سبزی روشن و در چشم.
://////////
پ ن: مدیونید فک کنید بهونه گیری الکی بوده :(
خب اختلاف ساعتمون از یک و نیم ساعت رسید به نیم ساعت. حالا راحت تر شد. ولی من روزی و میخام که هیچ اختلاف مکانی و زمانی نداشته باشیم :/
رفتم سرم ویتامین سی بگیرم. بعد سه تا مارک آورد که قیمتاشونو که گفت پرسیدم کدوم بهتره و اون ارزون تره رو گفت قطعا بهتره . منم گفتم اکی خداروشکر پیدا کردم امید نداشتم چیز خوب ازش پیدا کنم. بعد پرسیدم هایلورونیک اسید چی از همون مارک یکی آورد و گفت این مثل همونه و کلی تعریف کرد. منم دیدم ارزونن دوتاش با هم چیزی نمیشه و گرفتم. اومدم خونه فاکتور و نگاه کردم اول یکی دوتا سکته ریز زدم و فهمیدم کل قیمت شد ۹۷۴.
چطور میشه که دو نفر آدم ۵۰۰و ۱۰۰ میشنون؟ :/
خدایا من یه بار خواستم پس انداز کنم خودت زدی تو کمرم.
پول عیدیم بود لنتی ://////////
حالا دارم خودمو راضی میکنم که چیز خوب‌گرفتم و می ارزه. و امیدوارم نشون بدن که می ارزه :(((((((((((
اپیزود جدید دیالوگ باکس و گوش دادم و با هر داستانش اشک ریختم.
این حجم از احساساتی بودن و خودمم برنمیتابم. :/
درسته که حال و هوای عید نیست و بیشتر برام شبیه دو هفته تعطیلی برای انجام درسا و تکلیفا میمونه ولی به شدت دلم میخواد مثل بچگی هام تو عید کلاه قرمزی ببینم و تیتراژ که پخش میشه بلند بلند باهاش بخونم تفلده عید شما مباارک تفلده عید شمااا مبارک دی دی دی دین عید شماا مباارک
پ ن: پخش نمیشه امسال؟
با این نوستالژی هامون وارد قرن جدید بشیم که این قرن نتونه ما رو از خودمون دور کنه.
سال نو مبارک.
با اینکه دوست ندارم انرژی منفی بدم ولی قرن جدید و دوست ندارم و همچنان در اواسط قرن ۱۴ شمسی گیر کردم.
فعلا محبوب و ایگنور کنیم.
اومدم بگم گشنمه. البته که خوابمم میاد. همچنین دلم میخواد بیدارتر بمونم.
از آدمای خوشگلی که به خوشگلیشون مینازن خوشم نمیاد. دوست دارم بهشون بگم برو هروقت یه چی از خودت ساختی بیا. مرسی اَه.
محبوبِ ندیده ام، لطفا تو دیگر همچون دیگران با من رفتار نکن. تو باید مهربان تر و لطیف تر باشی. اگر تو نیز بخواهی رفتارهای بدم را بیشتر از خوب ها به رخم بکشی که من تنهاتر از این ها خواهم شد. باور کن اگر تو نگویی هم من متوجه هستم و حواسم هست. سعی میکنم بهتر از اینی باشم که هستم. اما تو لطفا صبورتر باش. اینکه تو هم همچون دیگران به من بگویی پیرزن مرا اذیت نمیکند به شرطی که بار معنایی مثبت داشته باشد. حتی القاب دیگرم همچون پاندا و لوس و غرغرو شنیدنشان از زبان تو سخت نیست، مگر اینکه در جمع و به کنایه و طعنه گفته شوند. آنگاه مطمئن باش دلم را خواهی شکست و من اصلا دوست ندارم کسی که دلم را میشکند محبوب باشد. فقط لطفا به من نخود فرنگی نگو. چون این لقب را کسی گذاشت که فعلا تا قیامت نمیخواهم ببینمش.
محبوب ندیده ام، این وقت از شبِ مایل به صبح برای تو مینویسم.
گله دارم و بهتر از تو برای گله مندی سراغ نداشتم. هرچند که تو هم نیستی که... بله میگفتم آدم ها خیلی راحت حرف میزنند. و راحت تر دل میشکانند. تقصیر من نیست که همه چیزم رو هست و هرکس بعد از مدتی معاشرت دستش می آید که چگونه آدمی هستم. اما اینکه همه شان به اتفاق نظر اصرار دارند که من رفتارهایی دارم که باب میل آن ها و جامعه نیست ، قوه لجاجت من را بیشتر برمی انگیزاند و باعث میشود که بهتر که نمیشوم هیچ در مواردی بدتر هم شوم.
محبوبِ ندیده ام، میشود خواهش کنم من را همین گونه که هستم دوست بداری؟
