دلم نوشتن میخواهد. نوشتن یک متن طولانی. مغزم نیاز به تخلیه دارد. با دنیاهایِ موازیِ خیالم باید ارتباط بگیرم. باید باز بروم سراغ محبوب خیالی ام. اینگونه نمیشود. حیف عمر نیست که میگذرد دریغ از کمی نوشتن؟ اگر الان کاغذ سیاه نکنم پس کی؟ این بازی مضخرف کمال گرایی را بیخیال شو و به امید کلاسِ نوشتن و فلان نباش. همانگونه که پیش از این امتحان کردی اکنون دوباره دست به قلم شو و هر چرتو پرتی دلت خواست به رشته تحریر دربیاور. 

و من الله توفیق...